ای عشق ، دوا و دردی
چه عاقلا دیوونه کردی
آرامشی هم خواهشی
با خودت آخرش چند چندی
ای عشق ، خوش ترین محال من
خوبه اما حال من باتو
غرقم نکن ، توی خودت
تو یه بار بشنو همه حرفامو
یه جوری تو شهر اون چشات گم شدم
که دیگه اسیر حرف مردم شدم
دلدارم ، خیلی خوبه من تو رو دارم
خوشحالم ، به عشق تو دچارم
چه شانسی داره قلبم که به تو افتاده کارم
